คุณบรรลุความสามัคคีในศิลปะได้อย่างไร?

โอเอซิสภาพของสีรูปร่างและรูปทรงที่สมดุล

คิดว่าองค์ประกอบของศิลปะเป็นวัตถุดิบของคุณและหลักการของศิลปะเป็นวิธีที่คุณปั้นและสร้างพวกเขา นี่คือที่สไตล์ของศิลปินจัดการกับสารที่เขาหรือเธอเลือกใช้ จังหวะ, ความกลมกลืนในงานศิลปะ, ความสมดุล, ความคมชัด, การเคลื่อนไหว, สัดส่วนและความหลากหลาย - หลักการของศิลปะทั้งหมดที่สามารถใช้เดี่ยวหรือในคอนเสิร์ตด้วยกัน

ความสามัคคี ในงานศิลปะโดยรวมนั้นเกิดขึ้นได้เมื่อองค์ประกอบของงานศิลปะมารวมกันในลักษณะที่เป็นหนึ่งเดียวกัน องค์ประกอบบางอย่างสามารถทำซ้ำได้ แต่พวกเขายังคงมองและรู้สึกเหมือนพวกเขาให้ยืมตัวเองทั้งหมด ความสามัคคีไม่ใช่ความน่าเบื่อแน่นอน แต่ก็ไม่วุ่นวาย มันเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบของทั้งสอง

ความสามัคคีมีการถ่ายทอดในหลายวิธี คุณสามารถมีความสามัคคีในศิลปะโดยใช้สีเป็นยานพาหนะของคุณรวมถึงเครื่องหมายที่คุณทำและรูปแบบที่คุณวาด

ความกลมกลืนของสีในงานศิลปะ

พลังและความดึงดูดใจของสีเป็นสิ่งที่ดึงดูดศิลปินจำนวนมากมาสู่ขาตั้งเป็นครั้งแรก แต่สีนั้นมาพร้อมกับภาวะแทรกซ้อนของตัวเอง มีทฤษฎีเกี่ยวกับสีจำนวนมากในการสร้างสีที่กลมกลืนกัน

หนึ่งคือการใช้สีเสริม อีกอย่างคือการใช้ส่วนประกอบแยกซึ่งเป็นที่ใช้สีขนาบของส่วนเติมเต็ม ตัวอย่างเช่น: สีเหลืองกับสีฟ้าสีม่วงและสีม่วงสีแดง จิตรกรคนอื่น ๆ สร้างความกลมกลืนในงานศิลปะด้วยโครงร่างสีที่คล้ายคลึงซึ่งมีสีที่อยู่ใกล้กัน (ตรงข้ามกับตรงกันข้าม) บนวงล้อสี

อีกวิธีหนึ่งในการรับรองความกลมกลืนของสีคือเพื่อให้แน่ใจว่าการจดจำค่านั้นมีความสำคัญมากกว่าสี ไม่ว่าจะเป็นการจ้างงานอย่างละเอียดหรือแบบหนาสีในภาพวาดนั้นจะต้องแบ่งปันความสัมพันธ์และมักจะสร้างขึ้นด้วยค่าสีที่คล้ายกัน มิฉะนั้นจะปรากฏว่าผิดธรรมชาติ

ความสัมพันธ์ของสียังสามารถเข้ามาเล่นเพื่อให้เกิดความกลมกลืนของภาพ หัวเรื่องหรือสถานที่บางแห่ง (หรือช่วงเวลาของวัน) อาจมีความสัมพันธ์ของสี ผู้ชมจะยอมรับสิ่งเหล่านี้โดยสัญชาตญาณหากไม่ได้รับอนุญาต แต่ในที่สุดความสัมพันธ์หรือความกลมกลืนของสีก็นำพาคุณศิลปินชั้นแนวหน้าพร้อมกับตัวเลือกทั้งหมดเหล่านี้เมื่อคุณต้องการ

แบบฟอร์มและเครื่องหมาย

การทดสอบรูปแบบและเครื่องหมายเป็นสิ่งสำคัญสำหรับจิตรกรทุกคน การอธิบายรูปแบบและการทำเครื่องหมายที่กลมกลืนกันมักเป็นเรื่องของการพิจารณาถึงการมองเห็นของตา ตัวอย่างเช่นการกำกับการจ้องมองของคุณหมายความว่าบางสิ่งมีจุดสนใจและสิ่งอื่น ๆ เบลอและคลุมเครือ สายตามนุษย์มองไม่เห็นรายละเอียดทุกอย่างพร้อมกัน

จิตรกรมักจะไล่ตามปรากฏการณ์นี้ด้วยความกลมกลืนของขอบทั้งที่หายไปและถูกพบว่าแข็งและอ่อนนุ่มแทนที่จะพึ่งพาเส้นหรือแบบฟอร์มที่แม่นยำ

ขอบนุ่มลดลงและมักจะใช้เพื่อระบุระยะทางหรือการเปลี่ยนรูปแบบ ขอบแข็งจะนำรูปแบบลวดลายและพื้นผิวมาไว้ในโฟกัส ขอบที่หายไปเป็นกุญแจสำคัญในการทำให้ชีวิตการวาดภาพของคุณ ส่วนเกินของ "พบ" ขอบนำคุณไปสู่ ​​hyperrealism - สไตล์ศิลปะที่น่าสนใจทั้งหมดด้วยตัวเอง แต่ไม่แน่นอนอย่างแท้จริง

รูปร่างและสัดส่วน

รูปร่างที่มีลักษณะคล้ายกันนั้นสามารถอ่านได้อย่างกลมกลืน มันแนะนำรูปทรงที่ตัดกันซึ่งนำไปสู่ความไม่ลงรอยกันของภาพ: เส้นขอบขรุขระกับเส้นโค้งตัวอย่างเช่น

สัดส่วนเป็นกรณีที่แตกต่างกันเล็กน้อย ขนาดเดียวกันซ้ำในภาพวาดอาจจะคล้ายกันมากเกินไปสำหรับความสามัคคีที่แท้จริง แต่รูปร่างที่มีรูปร่างต่างกันโดยอัตราส่วนที่สอดคล้องกันจะทำให้เกิดความสมดุลที่ดี

สุดท้ายที่พูดถึงความสามัคคีในศิลปะ?

มันขึ้นอยู่กับคุณ! ในที่สุดความปรองดองคือการตอบสนองเชิงสุนทรียะและสิ่งที่แตกต่างสำหรับทุกคน กลยุทธ์ที่เราให้ไว้กับคุณอย่างแน่นอนให้ยืมตัว แต่ในท้ายที่สุดการรับรู้จะไม่ซ้ำกันดังนั้นไปในสิ่งที่รู้สึกกลมกลืนกับคุณศิลปิน!

หากคุณกำลังมองหาคู่มือศิลปะที่จะช่วยคุณไปตลอดทางคุณไม่สามารถเลือกอะไรได้ดีไปกว่าศิลปินที่รวมอยู่ด้วย พาสเทลบริสุทธิ์. ความกลมกลืนเป็นปัจจุบันและไม่เหมือนใครในทุกภาพวาดในคอลเลกชันนี้! รับหนังสือที่งดงามสำหรับตัวคุณเองและสนุกไปกับมัน!

ดูวิดีโอ: ผลงานสรางสรรคศลปะอนนาทง (กรกฎาคม 2022).